Ελληνορωμαϊκή Πάλη
κατ 57κ.
1984, Λος Αντζελες
3η Ολυμπιακή θέση
1988, Σεούλ
3η Ολυμπιακή θέση
Ο Μπάμπης Χολίδης (1 Οκτωβρίου 1956 – 26 Ιουνίου 2019) ήταν Έλληνας αθλητής. Υπήρξε από του σημαντικότερους αθλητές της Ελληνορωμαϊκής πάλης στην κατηγορία των 57 κιλών
Βιογραφικό
Ο Μπάμπης Χολίδης γεννήθηκε στο Καζακστάν στις 1 Οκτωβρίου το 1956. Το 1968 έκανε τα βήματα στο άθλημα της πάλης. Είχε λάβει μέρος σε τέσσερις Ολυμπιάδες (1976-Μόντρεαλ,1980-Μόσχα, 1984-Λος Άντζελες, 1988-Σεούλ) και είχε κατακτήσει 2 ολυμπιακά μετάλλια. Το πρώτο χάλκινο μετάλλιο το 1984 αφού στον ημιτελικό αντιμετώπισε τον Ιάπωνα Μασάκι Έτο, ο οποίος ήταν ξεκούραστος καθώς είχε περάσει άνευ αγώνα. Αντίθετα ο Χολίδης νωρίτερα είχε παίξει και αποκλείσει τον Σουηδό Λιούνγκμπεκ. Ο Έλληνας παλαιστής προηγήθηκε με 6-0 στα σημεία, έδειχνε να κυριαρχεί έναντι του αντιπάλου του, όμως όταν η κούραση του ήταν εμφανής και ο Ιάπωνας ισοφάρισε σε 6-6 και με βάσει τους τότε κανονισμούς πήρε την πρόκριση για τον τελικό, καθώς είχε κατακτήσει τελευταίος καλύτερα σημεία. Ο Χολίδης στον μικρό τελικό επικράτησε του Ρουμάνου Νικολάε Ζαμφίρ. Το 1988 στην Σεούλ ήταν ο σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής. Στην διοργάνωση η κλήρωση στο γκρουπ ήταν δύσκολη καθώς προερχόταν και από εγχείρηση στο γόνατο του. Ο Αλεξάντερ Τσεστάκοφ τον είχε κερδίσει εύκολα λίγους μήνες πριν στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, αλλά αυτή τη φορά ο Έλληνας αθλητής τον νίκησε. Ακολούθως υπέταξε τους Λιούνγκμπεκ, Αμάντο και Χο, όμως έχασε στα ημιτελικά από τον Βούλγαρο Μπάλοφ. Στον μικρό τελικό, ο Χολίδης επικράτησε με 6-1 στα σημεία του Κινέζου Ζαν Λινγκ και πήρε το χάλκινο μετάλλιο. Το μετάλλιο του ήταν το μοναδικό της ελληνικής αποστολής στην ολυμπιάδα.
Ακολούθησε την ίδια ακριβώς διαδρομή με τον τρίτο Ολυμπιονίκη της Μόσχας, Γιώργο Χατζηιωαννίδη, μόνο που ο Μπάμπης Χολίδης ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο των νικητών των Ολυμπιακών Αγώνων. Γεννήθηκε το 1956 στην πόλη Παχταράου του Καζακστάν από Έλληνες γονείς και το 1965 η οικογένειά του επαναπατρίστηκε στην Ελλάδα. Το 1968 γράφτηκε στον Άτλαντα Καλλιθέας, όπου συνήθιζαν εκείνα τα χρόνια να πηγαίνουν οι προερχόμενοι από τη Σοβιετική Ένωση αθλητές και είχε για προπονητή στην πάλη τον κορυφαίο στο είδος του Παράσχο Μπόρα. Ήταν αυτός που διέκρινε το πλούσιο ταλέντο του και τη δύναμή του, παραβλέποντας το ότι ο «πιτσιρικάς» Χολίδης ζύγιζε μόλις 24 κιλά, όταν ξεκίνησε να παλεύει!
Μικρός το δέμας, ωστόσο αποδείχθηκε τεράστιος στην ψυχή και γίγαντας μέσα στις παλαίστρες. Το 1971 αναδείχθηκε για πρώτη φορά πρωταθλητής Ελλάδας στην κατηγορία των 48 κιλών της ελληνορωμαϊκής πάλης. Ήταν μόλις 15 ετών, δούλευε ήδη σε οικοδομές και ζύγιζε μόλις 44 κιλά. Την επόμενη χρονιά κλήθηκε στην Εθνική ομάδα και το 1976 κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Τότε συμπεριλήφθηκε στην αποστολή για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ. Μετείχε στην κατηγορία των 52 κιλών της ελληνορωμαϊκής, αλλά δεν κατάφερε να διακριθεί (είχε δύο ήττες). Κάτι ανάλογο συνέβη και στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας, το 1980, όπου πάλι στα 52 κιλά της ελληνορωμαϊκής είχε πάλι δύο ήττες.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες το 1984 αποφάσισε να αγωνιστεί στην κατηγορία των 57 κιλών της ελληνορωμαϊκής πάλης και πλέον ο δρόμος προς την επιτυχία ανοίχθηκε μπροστά του. Ξεκίνησε με τρεις διαδοχικές νίκες, επί του Σουηδού Λιούνγκμπεκ, του Αιγύπτιου Χαλάφ και του Μαροκινού Λασκάρ, και έφτασε μέχρι τον ημιτελικό. Εκεί όμως αποκλείστηκε από τον Ιάπωνα Μασάκι Έτο, που κατέκτησε τελικά το ασημένιο μετάλλιο. Ο Χολίδης πάλεψε συγκρατημένα και παραχώρησε ισοπαλία (6-6), που ήταν καταδικαστική για τον ίδιο. Έτσι αγωνίστηκε στον μικρό τελικό, κόντρα στον Ρουμάνο Νικολάι Ζαφίρ. Τον νίκησε 2-1 στα σημεία και κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο. Το χρυσό πήρε ο Δυτικογερμανός Πασκουάλε Πασαρέλι.
Πήρε μέρος και στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ, το 1988, παρ” όλο που προερχόταν από σοβαρό τραυματισμό και δύο εγχειρήσεις. Μάλιστα ήταν ο σημαιοφόρος της Ελλάδας στην τελετή έναρξης. Πάντα στα 57 κιλά της ελληνορωμαϊκής πάλης, νίκησε διαδοχικά τον Σοβιετικό Τσεστάκοφ, τον Σουηδό Λιούνγκμπεκ, τον Αμερικανό Αμάντο και τον Νοτιοκορεάτη Χο. Έτσι έφτασε στον ημιτελικό, όπου ηττήθηκε από τον Βούλγαρο Στόγιαν Μπάλοφ. Αγωνίστηκε στον μικρό τελικό κόντρα στον Κινέζο Γιανγκ Ζαν Λινγκ, τον νίκησε 6-1 στα σημεία και κατέκτησε πάλι το χάλκινο μετάλλιο, το μοναδικό για την Ελλάδα σ’ αυτή τη διοργάνωση. Αυτός ήταν και ο τελευταίος αγώνας του μεγάλου Έλληνα παλαιστή. Το χρυσό μετάλλιο πήρε ο Ούγγρος Άντρας Σίκε και το ασημένιο ο Βούλγαρος Στόγιαν Μπάλοφ.
Στην τόσο λαμπρή καριέρα του δημιούργησε μια πλούσια συλλογή από μετάλλια. Πέρα από το χάλκινο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το 1976, κατέκτησε και δύο ασημένια, το 1983 και το 1986. Επίσης πήρε δύο χάλκινα μετάλλια σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, το 1978 και το 1986, στο Παγκόσμιο Κύπελλο πάλης πήρε ένα χρυσό το 1985, ένα ασημένιο το 1983 κι ένα χάλκινο το 1982 και δύο φορές κατέκτησε την πρώτη θέση σε Μεσογειακούς Αγώνες, το 1975 και το 1979. Τέλος, αναδείχθηκε από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Αθλητικού Τύπου τρεις φορές κορυφαίος αθλητής της Ελλάδας, το 1978, το 1983 και το 1988. Σήμερα υπηρετεί στην Αστυνομία και παράλληλα είναι προπονητής της πάλης. Το 1990 ανέλαβε προπονητής της Εθνικής Παίδων και το 1996 ήταν μαζί με τον Γιώργο Ποζίδη οι προπονητές της Εθνικής ομάδας στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα. Παρέμεινε σ” αυτή τη θέση μέχρι το 2000.
Από το 1998 μέχρι και το 2000 υπήρξε προπονητής της εθνικής ομάδας ανδρών μαζί με τον Δημήτρη Θανόπουλο και τον Αριστείδη Γρηγοράκη. Ξεκίνησε την προπονητική καριέρα το 1989 στον Άτλαντα Καλλιθέας και το 1990 ήταν στην εθνική ομάδα παίδων. Το 1996 οδήγησε τον Γιώργο Ποζίδη στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα.
Έπειτα από απόφαση του Δήμου Αχαρνών και της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, το κλειστό γυμναστήριο της περιοχής προς τιμήν του ονομάστηκε Δημοτικό Γυμναστήριο Αχαρνών Ολυμπιονίκης “Μπάμπης Χολίδης”.
Πέθανε στις 26 Ιουνίου 2019, σε ηλικία 62 ετών, από ανακοπή καρδιάς. Τον Μπάμπη Χολίδη αποχαιρέτησε και η Ομοσπονδία Πάλης.
Τίτλοι
- Πανελλήνια Πρωταθλήματα: 1ος (1971, 1972)
- Παγκόσμια Πρωταθλήματα: 3ος (1978, 1986)
- Παγκόσμια Κύπελλα: 3ος (1982), 2ος (1983), 1ος (1985)
- Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα: 2ος (1983, 1986), 3ος(1976)
- Ολυμπιακοί Αγώνες: 3ος (1984, 1988)
- Super Champion: 1ος (1985)
- Μεσογειακοί Αγώνες: 1ος (1975, 1979)
Δείτε βίντεο από τον αγώνα για το Χάλκινο Μετάλλιο στην Σεούλ το 1988
