Ιστιοπλοΐα
1980, Μόσχα (SOLING) (3η Ολυμπιακή θέση)
1984, Λος Άντζελες (SOLING) (6η Ολυμπιακή θέση)
1996, Ατλάντα (STAR) (4η Ολυμπιακή θέση)
Ο Αναστάσιος (Τάσος) Μπουντούρης (2 Αυγούστου 1955, Καστέλλα, Πειραιάς) είναι έλληνας ιστιοπλόος, χάλκινος Ολυμπιονίκης και έλληνας ρέκορντμαν συμμετοχών σε Ολυμπιακούς αγώνες.
Αθλητική σταδιοδρομία
Ξεκίνησε την ιστιοπλοΐα σε ηλικία 3 ετών.[1] Υπήρξε παγκόσμιος πρωταθλητής,[2] και με πλήθος ευρωπαϊκών και πανελλήνιων διακρίσεων.[3]
Συμμετείχε σε 6 Ολυμπιακούς Αγώνες με τρεις διαφορετικές κλάσεις σκαφών, (“Finn”, “Soling” και “Star”): 1976 (6ος), 1980 (3ος), 1984 (6ος), 1988 (18ος), 1992 (20ος), 1996 (4ος).[1][4] Μαζί με την Άγη Κασούμη και την Ευαγγελία Ψάρρα, έχουν το ρεκόρ συμμετοχής σε Ολυμπιακούς Αγώνες.[5] Υπήρξε λαμπαδηδρόμος στην Ολυμπιάδα της Αθήνας το 2004.[1]
Το αποκορύφωμα της αθλητικής του πορείας ήρθε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας (1980), όπου αγωνιζόμενος με σκάφος τύπου Soling, κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο, με πλήρωμα τους Τάσο Γαβρίλη και Αριστείδη Ραπανάκη.[1][6][7]
Χάλκινο Μετάλλιο, 29 Ιουλίου 1980, Τάσος Μπουντούρης, Τάσος Γαβρίλης, Αριστείδης Ραπανάκης, Κατ. Σόλινγκ. Μόσχα 1980
Στον αγώνα πήραν μέρος εννιά σκάφη αλλά ο συναγωνισμός , ιδιαίτερα για τα μετάλλια ήταν τρομερά σκληρός και με διάρκεια. Οι Έλληνες ιστιοπλόοι ξεκίνησαν άσχημα στις πρώτες ιστιοδρομίες αλλά στη συνέχεια υπήρξε σημαντική βελτίωση από κούρσα σε κούρσα. Μέχρι το φινάλε, υπήρχαν ουσιαστικά ελπίδες ακόμα και για το χρυσό μετάλλιο, αφού κανείς δεν είχε αποκτήσει απόλυτο προβάδισμα. Τελικά, η Ελλάδα κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο, πολύ κοντά στους δύο πρώτους, με τους Δανούς να πανηγυρίζουν το δεύτερο χρυσό τους σε δύο σερί διοργανώσεις.
Η κατάταξη: Δανία (Γιένσεν, Μπαντολόφσκι, Χάνσεν) 23.0 βαθμοί Σ.Ενωση (Μ. Μπούντνικοφ, Α. Μπούντνικοφ, Πόλιακοφ) 30.4 Ελλάς (Μπουντούρης, Γαβρίλης, Ραπανάκης) 31.1 Α. Γερμανία (Μπέλοβ, Κλάνκε, Ζάχραις) 37.4 Ολλανδία (Γ. Μπάκερ, Σ. Μπάκερ, Κόστερ) 45.0 Βραζιλία (Β. Μπρούν, Γ. Μπρούν, Σόουζα) 47.1 Ελβετία (Κομινμπέφ, Γκινάρ, Περέτ) 71.7 Σουηδία (Γ. Αντερσον, Γκ. Αντερσον, Λάρσον) 75.7
Διοικητική σταδιοδρομία
Μετά το τέλος του της καριέρας του διατέλεσε επί σειρά ετών, πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Ολυμπιονικών.[1][8]