Όταν είσαι πρωτοπόρος στην αθλητική σου καριέρα, τότε παραμένεις πρωτοπόρος σε ό,τι κάνεις στην υπόλοιπη ζωή σου. Και ο Βασίλης Πολύμερος είναι αυτό ακριβώς: το Νο1 κουπί στην ιστορία της ελληνικής κωπηλασίας.
του Νίκου Κούδα
nkoudas@yahoo.gr follow me @nkoudas
φωτογραφίες-βίντεο Κώστας Αμοιρίδης
amiridisk@gmail.com follow me @amiridiskostas
amiridiskostas@tumblr.com
Ήταν καλοκαίρι του 2004, όταν στο Εθνικό κωπηλατοδρόμιο του Σχοινιά ανέβαινε στον Όλυμπο της αθλητικής του καριέρας, κατακτώντας το πρώτο -χάλκινο- Ολυμπιακό μετάλλιο της Ελλάδας στο άθλημα της κωπηλασίας. Τότε, με παρτενέρ στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών τον συντοπίτη του Νίκο Σκιαθίτη από τον Βόλο γίνονταν οι πρωτοπόροι του αθλήματός τους. Το αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου το 2008, με συνοδοιπόρο τούτη τη φορά τον Δημήτρη Μούγιο, ήρθε ως η απόλυτη επιβεβαίωση της τεράστιας αξίας του Βασίλη Πολύμερου. Η ζωντανή «ιστορία του αθλήματος», όπως τον χαρακτήρισε ο συναθλητής του, είχε πατήσει στην κορυφή. Το επόμενο βήμα, μετά την εγκατάλειψη από την ενεργό δράση δεν θα μπορούσε παρά να είναι στον χώρο της κωπηλασίας, το δεύτερο σπίτι του.
Μαζί με ένα εξαιρετικό τιμ έμπειρων ανθρώπων του αθλήματος με μεράκι, υποδέχονται στην Ελλάδα τον Ναπολιτάνο καθηγητή της κωπηλασίας, Τζιάνι Ποστιλιόνε. Η συγκυρία είναι από αυτές που χαρακτηρίζονται ιστορικές, καθώς η χημεία που αναπτύσσεται θα είναι μοναδική. Όπως θυμάται χαρακτηριστικά, «όταν ο Ποστιλιόνε ήρθε στην Ελλάδα, του μίλησα για τη λέξη ‘φιλότιμο’. Δεν μεταφράζεται σε άλλη γλώσσα, του είπα, αλλά είναι κάτι που χαρακτηρίζει τον Έλληνα, και αν καταφέρεις να βρεις το κουμπί μας, τότε μπορείς να πετύχεις τα πάντα μαζί μας. Ο Ιταλός δεν ξέχασε ποτέ αυτό που του είπα, και τη στιγμή της βράβευσής του από τον ΠΣΑΤ το 2008, το επανέλαβε στο ακροατήριο».