Συγχρονισμένη Κολύμβηση, Ομαδικό
2004, Αθήνα
8η Ολυμπιακή θέση
Η Αποστολία Ιωάννου (γεννημένη στις 31 Αυγούστου 1979) είναι Ελληνίδα πρώην αθλήτρια της συγχρονισμένης κολύμβησης η οποία αγωνίστηκε στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.[2] Αγωνίστηκε στο ομαδικό μαζί με τις Όλγα Πελεκάνου, Μαρία Χριστοδούλου, Ελευθερία Φτούλη, Χριστίνα Θαλασσινίδου, Αγλαΐα Σαβίνα Αναστασίου, Ευφροσύνη Γουδά, Ελένη Γεωργίου και Ευγενία Κουτσούδη κατακτώντας την 8η θέση.
Ήταν μέλος του Πανελληνίου Γυμναστικού Συλλόγου
Αποτελέσματα
| Ολυμπιακοί αγώνες | Αγώνισμα | ΟΕ / Ομάδα | Θέση | Μετάλλιο | Πλήρες όνομα | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 2004 Summer Olympics | Artistic Swimming (Aquatics) |  GRE |
Apostolia Ioannou | |||
| Team, Women (Olympic) | Greece | 8 |
https://www.olympedia.org/athletes/107747
| Greece | GRE |
92.750 | 92.500 (8) | 93.000 (8) | |||||||
| Savina Aglaia Anastasiou • Maria Christodoulou • Eleftheria Ftouli • Eleni Georgiou • Effrosyni Gouda • Apostolia Ioannou • Evgenia Koutsoudi • Olga Pelekanou • Christina Thalassinidou | |||||||||||
https://www.olympedia.org/results/43541
Από την συγχρονισμένη κολύμβηση στην αναρρίχηση
Η Αποστολία Ιωάννου από πρωταθλήτρια Ελλάδος και όγδοη Ολυμπιονίκης στην συγχρονισμένη κολύμβηση, έγινε μητέρα και επέστρεψε στον αθλητισμό μέσω της σπορ αναρρίχησης.
Η Αποστολία Ιωάννου κατάγεται από τον Βόλο και είναι μια από τις πιο επιτυχημένες αθλήτριες στην συγχρονισμένη κολύμβηση στη χώρα μας. Επειδή είχε αργήσει πολύ να μάθει μπάνιο στην θάλασσα -αν και ο αδερφός της ήταν κολυμβητής- καθώς δεν της άρεσε το νερό, οι γονείς της την έγραψαν στο κολυμβητήριο σε ηλικία εννέα ετών για να μάθει ουσιαστικά να κολυμπά. Από τότε άνοιξε μια νέα σελίδα στη ζωή της και κατάφερε να γίνει μια από τις πιο επιτυχημένες αθλήτριες στη συγχρονισμένη κολύμβηση με Εθνικά Πρωταθλήματα και διεθνείς επιτυχίες στο παλμαρές της. Όταν σταμάτησε, έκανε οικογένεια και απέκτησε τέσσερα παιδιά και μετά από οκτώ χρόνια μακριά από τον αθλητισμό επέστρεψε ως αναρριχήτρια.
Πλέον συνδυάζει τον αθλητισμό με την οικογένεια και στα 40 της χρόνια αισθάνεται έτοιμη να πιέσει τα όρια της και στην σπορ αναρρίχηση βράχου. Την γνωρίσαμε στα πρώτα της βήματα στην αναρρίχηση -σε τοίχο αναρρίχησης- και μας έκανε εντύπωση η γρήγορη εξέλιξη της και το μεγάλο πάθος της. Μια μπαλαρίνα του νερού που μεταμορφώνεται σε μητέρα, προπονήτρια, αλλά και μπαλαρίνα του βράχου. Διάβασε παρακάτω τι έχει να μας πει.
Πως επέλεξες τον πρωταθλητισμό;
Βασικά ήρθε πολύ εύκολα. Μπήκα γρήγορα -13 ετών- στην Εθνική και όταν πήγα στον Ν.Ο.Β.Αργοναύτες, είχα μια πολύ καλή Ρωσίδα προπονήτρια η οποία μέσα σε ένα χρόνο με πήγε στα μετάλλια, όπου και έμεινα εκεί. Είχα πολύ μεγάλη αυτοπεποίθηση και οι επιτυχίες ήρθαν “εύκολα”, αλλά και με πολλέεεες ώρες προπόνησης στο νέρο.
Η Αποστολία Ιωάννου με την ομάδα της στην συγχρονισμένη κολύμβηση© Apostolia Iwannou
Περιέγραψε μας το πρόγραμμα σου όταν πρωταγωνιστούσες.
Κατ’ αρχήν πήγαινα σχολείο στο Ν. Ηράκλειο και έμενα στον ξενώνα αθλητών στο Ολυμπιακό Στάδιο (ΟΑΚΑ) σαν αθλήτρια της Εθνικής. Στη συνέχεια μπήκα στη Γυμναστική Ακαδημία (ΤΕΦΑΑ) την οποία τελείωσα με 8 μέσο όρο. Διάβασα μάλιστα τον όρκο σαν πρώτη φοιτήτρια. Παράλληλα είχα ένα φουλ φορτωμένο πρόγραμμα που περιλάμβανε οκτώ ώρες προπόνησης μέσα στο νερό την ημέρα!
06:00 με 07:30 έκανα προπόνηση για φυσική κατάσταση στην πισίνα του Πανελλήνιου Γυμναστικού Σύλλογου. 15:00 με 19:00 προπόνηση με Εθνική στην πισίνα του ΟΑΚΑ. 20:30 με 11:00 προπόνηση με τον Σύλλογο.
Η 8η Ολυμπιονίκης στην συγχρονισμένη κολύμβηση© Apostolia Iwannou
8 ώρες την ημέρα στο νερό συν “στεγνή” προπόνηση για δύο εβδομάδες πριν από κάθε αγώνα (περίπου 10 αγώνες το χρόνο), ενώ ρεπό για ξεκούραση είχα μόνο την Κυριακή το απόγευμα. Παράλληλα είχα και κάποια προπονητικά camp με την Εθνική. Βλέπετε η συγχρονισμένη κολύμβηση από την φύση της σαν άθλημα είναι πολύ απαιτητική και χρειάζεται πολύ σκληρή προπόνηση, έτσι μέσα στην καριέρα μου είδα πολλές κοπέλες να τα παρατάνε. Αν υπολογίσεις και το ψυχολογικό κομμάτι που πρέπει να διαχειρίζεσαι – ίντριγκες, ανταγωνισμό, αλλά και τις πολύ σκληρές ρωσίδες προπονήτριες, τότε καταλαβαίνεις ότι έχεις να διαχειριστείς πολύ πίεση και να στερηθείς πολλά πράγματα.
Οι Ολυμπιακοί αγώνες σου άλλαξαν τη ζωή;
Αν και θεωρώ την μεγαλύτερη επιτυχία μου την τρίτη θέση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2004 στην Μαδρίτη, η 8η θέση στους Ολυμπιακούς αγώνες μου άλλαξε την ζωή. Αποκαταστάθηκε η ζωή μου, ανταμείφθηκα για όλη αυτή τη σκληρή δουλειά. Σίγουρα ευνοήθηκα από την τύχη, αλλά είχα δουλέψει πραγματικά σκληρά γι’ αυτό. Μάλιστα είχα προκριθεί και στους Ολυμπιακούς του 2000, αλλά με αντικατέστησαν με άλλη αθλήτρια.
Αν δεν είχες αυτή την εύνοια μετά τους Ολυμπιακούς;
Δεν θέλω να το σκέπτομαι, θα ήταν πολύ πιο δύσκολα τα πράγματα. Και μόνο η συμμετοχή του κάθε αθλητή σε Ολυμπιακούς Αγώνες είναι μια ολοκλήρωση. Πολύ ιδιαίτερη εμπειρία. Έχει διαφορετική αίγλη. Παράλληλα όμως η επαγγελματική αποκατάσταση αποτελεί μεγάλη επιβράβευση (με την απόδοση του αξιώματος του ανθυποσμηναγού της Πολεμικής Αεροπορίας).
Πότε σταμάτησες;
Μεγάλη, 28 ετών, όπου τα δύο τελευταία χρόνια έκανα πιο ήπια προπόνηση και το απολάμβανα περισσότερο. Όταν έκανα οικογένεια αναγκάστηκα να σταματήσω. Παντρεύτηκα τον Δημήτρη Αντωνακάκη -επίσης πρωταθλητής κολύμβησης- το 2008 και παρόλο που έκανα προπόνηση ήρθε το πρώτο μας παιδί το 2008 και μέχρι το 2014 αποκτήσαμε άλλα τρία.
Παράτησες τότε τον αθλητισμό;
Από το ’09 έως το ’16 δεν έκανα τίποτα! Είχα αφιερωθεί 100% στην οικογένεια και ίσως να μην μου έβγαινε να κάνω κάτι στο χαλαρό. Κάποια στιγμή όμως ένιωσα ότι αναζητούσα να επιστρέψω στην άσκηση, αλλά δεν ήθελα το κολύμπι… Η αναρρίχηση ήρθε τυχαία. Πριν δύο χρόνια έγραψα τα παιδιά μου σε τοίχο αναρρίχησης -όπου το είχα στο μυαλό μου σαν παιδότοπο- κι εκεί γνώρισα το άθλημα. Ξεκίνησα με παρότρυνση και μαθήματα από την πρώτη φορά και πραγματικά κόλλησα.
Από την πισίνα στο βουνό;
Έκανα σκι βουνού, σκι θαλάσσης και windsurf, ωστόσο δεν μπορώ να πω ότι είχα ιδιαίτερη επαφή με τη φύση. Όταν ξεκίνησα -μέσα από την αναρρίχηση- να γνωρίζω τα βράχια και τα βουνά μου άρεσε πολύ. Μου έδινε πολύ ενέργεια. Επίσης, νιώθω ότι η αναρρίχηση έχει σχέση με το χορό και κατ’ επέκταση με την συγχρονισμένη κολύμβηση. Έτσι πιστεύω ότι σαν αρχάρια είχα ένα πλεονέκτημα. Επίσης η αναρρίχηση είναι ένα σπορ που απαιτεί σκέψη και αυτοσυγκέντρωση το οποίο με ξεκουράζει και με βοηθά να ξεφεύγω από την καθημερινότητα.
Παραδοσιακή, σπορ αναρρίχηση ή τοίχο αναρρίχησης;
Ξεκάθαρα προτιμώ τον πιο αθλητικό χαρακτήρα της σπορ αναρρίχησης στο βράχο. Βέβαια θα ήθελα να κάνω και διαδρομές με πολλές σχοινιές, αλλά και σταθερές ασφάλειες. Από τον τοίχο αναρρίχησης ξεκίνησα και συνεχίζω να πηγαίνω για κάποιες προπονήσεις, αλλά λείπει το στοιχείο της φύσης που με γοητεύει.
Μίλησε μας για την προπόνηση που κάνεις για την αναρρίχηση.
Πρώτα απ’ όλα το βλέπω πιο σοβαρά το συγκεκριμένο σπορ και θέλω να κάνω προπόνηση και να ανεβάσω επίπεδο. Πάω βράχο 2-3 φορές την εβδομάδα, μερικές φορές μάλιστα έκανα διπλές προπονήσεις. Έχω βάλει finger board και TRX μέσα στο σπίτι μου και μερικά βράδια, αφού βάλω τα παιδιά για ύπνο, πηγαίνω στον τοίχο αναρρίχησης του Rockway.
Σίγουρα έχω τις οικογενειακές υποχρεώσεις, αλλά θέλω να πηγαίνω ακόμη και καθημερινά. Μέχρι τώρα έχω σκαρφαλώσει διαδρομές με βαθμό δυσκολίας μέχρι 6c+ και έχω μπει σε κάποια 7a. Θέλω όμως να μπω πιο δυναμικά στα 7άρια και να αφιερώνω πιο πολλές ώρες στο βράχο. Αν είχα την δυνατότητα θα έκανα και πάλι το πρόγραμμα μου ακραίο.
Πρωταθλητισμός ή οικογένεια;
Και τα δύο! Ο πρωταθλητισμός μου έφτιαξε το χαρακατήρα και σμίλεψε την προσωπικότητα μου, αλλά με βοήθησε και στην οικογένεια. Όταν είχα κλατάρει σαν πρωταθλήτρια, επικεντρώθηκα στο μεγάλωμα των παιδιών και άφησα πίσω τον αθλητισμό. Πρωταθλητισμό στην οικογένεια. Άλλωστε μέσω των παιδιών μου γνώρισα την αναρρίχηση και δεν ξέρω αν δεν είχα οικογένεια αν θα είχα αυτή την όρεξη να προπονηθώ.
Στο κολυμβητήριο έχω κάνει fun club με τέσσερα παιδιά, που τα ετοιμάζω και τα φροντίζω.
Η Αποστολία Ιωάννου κάνει προπόνηση© Αποστολία Ιωάννου
Πως βλέπεις τα νέα παιδιά σαν προπονήτρια;
Όσο το κράτος υποστηρίζει και δίνει κίνητρα τόσο υπάρχει σοβαρή ενασχόληση και εξέλιξη των αθλητών. Πολλές φορές όμως πρόβλημα δημιουργούν οι γονείς, οι οποίοι δεν καταλαβαίνουν την πολύ προπόνηση που απαιτεί ο πρωταθλητισμός. Ο πρωταθλητισμός κρατά τον έφηβο στο ίσιο δρόμο.
Ποιο είναι το moto σου;
Συνεχώς να ξεπερνάς τον εαυτό σου και να γίνεσαι καλύτερος. Το καλύτερο βέβαια για τον καθένα είναι σχετικό.
